Schoonheid is wat wij mooi vinden, wat ons raakt . We zijn geneigd wat mooi is als goed en deugdzaam te bestempelen. Misschien willen we juist daarom schoonheid koesteren. En soms vinden we iets zo mooi dat het in ons het verlangen opwekt het ook te willen hébben. Dat verlangen in ons naar schoonheid vindt zijn hoogtepunt in het 15e en 16e eeuwse Florence, toen het hart van de westerse kunstwereld. Kunstenaars ontdekken hoe de schoonheid van mens en natuur uit te beelden. Dan ontstaan onvergetelijke kunstwerken: Michelangelo met de Sixtijnse kapel in Rome, Leonardo da Vinci met de Mona Lisa, Raphaël met zijn Madonna’s. Het zijn deze kunstwerken die door de eeuwen heen mensen blijven imponeren vanwege een onovertroffen monumentaliteit en schoonheid. En soms raakt een schilderij je door zijn aandoenlijkheid en eenvoud, zoals dit portretje van Bia, het dochtertje van Cosimo de Medici. Deze lezing laat ook zien hoe die Italiaanse kunst een bron van inspiratie was voor met name onze Nederlandse 17e eeuwse schilders .
.